Drifting Patterns zijn voortgekomen uit een onderzoek naar alternatieve energiebronnen en  kinetische geluidssculpturen. De makers zijn Joris Strijbos, die in zijn kunst onderzoek naar licht, geluid, tijd en ruimte verwerkt, en Jeroen Molenaar, gespecialiseerd in machines en installaties voor theater. Zij werkten samen met gastkunstenaar Marco Broeders, ruimtelijk vormgever, ontwerper van geprojecteerde beelden en gespecialiseerd in de constructie van landschapsobjecten. In het spoor van Herons water en windmachines vormt Drifting Patterns eveneens windorganen. Heron werd geboren circa 10 AD en leefde in Alexandria, in Romeins Egypte. Hij was mathematicus en technicus, maar bovenal een creatief uitvinder. Onder andere van de eerste verkoopautomaat, waaruit bij inworp van een munt, een vastgestelde hoeveelheid heilig water opgevangen kon worden. Verder produceerde hij vele mechanismes voor het Griekse theater, maar creëerde hij ook de eerst genoteerde wind aangedreven machine in de historie. Onder de eveneens door wind aangedreven zeventiende eeuwse graanmolen in Ellemeet, bespelen de vijf geluidssculpturen onder druk een aantal pijpen zoals bij een orgel. Dit leidt tot een concert van een voortdurende en steeds variërende compositie waarbij het geluid, de verschuivende patronen van de sculpturen volgt. De kinetische staalconstructies van Paul Kamper, werden verzameld door John Elenbaas, de baas van het weiland maar ook een filosoof. Elenbaas denkt niet in vaste patronen, want ‘alles is altijd in beweging, in mijn werk en in mijn leven.’ Zo heeft hij een ecologische mini-camping op zijn erf, doet hij aan biologische landbouw en runt hij in zijn stallen een wormenkwekerij. Maar ook is hij een ondernemer met belangstelling voor kinetische kunst en met een plan om hierin tijd en geld te steke In 2010 leerde hij de kunstenaar Paul Kamper (1926-2014) kennen die actief was in de stichting DAD (Dynamic Art Delta).  In het recente verleden leidde dit o.a. tot een project met diverse technasia in Zeeland onder het motto: ‘Beweging in het hoofd’, waarbij leerlingen de opdracht kregen om een dynamische sculptuur te maken die in beweging wordt gebracht door zon-, water-, wind- of menskracht. Ook Elenbaas is hierbij betrokken geraakt. Tijdens Kunstschouw 2016 staat Elenbaas een deel van zijn land af voor deze presentatie van dynamische sculpturen en biedt ook aan het duo Koetje en Dolron de mogelijkheid tot een presentatie van werken die teruggrijpen op technologie uit de Middeleeuwen (zie elders in het nieuws). Voor de toekomst onderzoekt John Elenbaas mogelijkheden om een dynamisch/kinetisch openbaar kunstpark op te zetten op zijn land bij Scharendijke, om de rol van kunst en beweging in de samenleving blijvend te bevorderen.